به نام آفریدگار هستی
در ابتدا آغاز ماه ربیع الاول را خدمت شما تبریک عرض می کنم و در اولین پستم پس از روز تولدم از همه ی کسانی که لطف کردند و به من تبریک گقتند، تشکر می کنم.
و اما بعد ...
در این روزها که در فضای دانشگاهی داریم وارد ترم ششم تحصیل می شویم و مقداری سرم خلوت تر است دارم به این فکر می کنم، نیاز جامعه ی دانشجویی در این ترم که میان به "ترم انتخابات" معروف شده چیست؟ منظورم از لحاظ سیاسی نیست؛ چون در نظر بنده ی حقیر عقاید سیاسی حاصل از جهان بینی افراد است. به این معنا که اگر فردی به اصالت انسان معتقد باشد و خدا را فقط در حد روغن زندگی ماشینی بداند، دیگر زور بی خودی برای اثبات ولایت فقیه و وو اطاعت از او نباید زد.
از طرفی پس از اتفاقات سال 88 و ماجرای به وجود آمده در آن سال ثابت شد که برنامه ریزان اصلی آن کار زیادی با گروه های سیاسی و تفاوتهای سیاسی آنها ندارند و تمرکز اصلی شان روی اعتقادات مذهبی و ولایت فقیه ( که از اصول آن است) می باشد. برای اثبات این حرفم یک شاهد از اتفاقی هیمن چند وقت پیش در دانشگاه خودمان افتاد می آورم. در آخرین کرسی آزاد اندیشی توسط بسیج دانشجویی به مناسبت 16آذر و روز دانشجو برگزار کرده بود کسانی پس از چهار شروع به حرف زدن کردند و بعد از انتقاداتی معلوم به سمت اعتقادات اسلامی حمله کردند و اهانت هایی به پیامبر، قرآن و امام زمان و ... روا داشتند که واقعا رویی برای انتشار آنها ندارم.
از سویی دیگر فضای آزادی که تحت تاثیر انتخابات بر فضای دانشگاه حاکم می شود، بهترین فرصت برای القای شبهه های اعتقادی است و درست در همین زمان است که بچه حزب اللهی ها به جای دفاع از محکمات اعتقادی خود بر سر نامزدهای مختلف به دعوا می پردازند.
اما در این وانفسا ی غلبه ی هیجانات بر قوه ی عقلانیه نیاز اصلی دانشجو چیست؟ برگزاری جلسات ملتهب و داغ انتخاباتی بعضا با حضور کاندیداها چه کمکی در بالا رفتن بینش سیاسی و (به تعبیر مقام معظم رهبری) بصیرت دانشجو می کنند؟
پیش خودم خیلی فکر کردم و به نتایجی هم رسیدم اما نظر شما چیست؟ حتما نظر بدهید... فکر کنید همه ی نظرات شما اجرا خواهدشد ( اگه بشه چی می شه!!!!)
برچسب ها : سیاسی ,
توسط : 
